"රජීගේ සන්නසට සාදරයෙන් පිලිගනිමු!!!-WELCOME TO SANNASA!!!"

ගීයක සුලමුල 5 - උතුරින් එන දුම්රියදේවී.........


කාලෙකින් ආයෙත් බ්ලොග් එකට ලියන්න එන්න උනේ.පහුගිය කාලේම විභාග කටයුතු නිසා ඒ වැඩේ මග ඇරුනා.කොහොමහරි ගීයක සුලමුල කියලා පහුගිය කාලේ ලියපු ලිපි ටිකට හොඳ ප්‍රතිචාර තිබුනු නිසා හිතුනා තවත් මේ වගේ සින්දුවක් හැදෙන්න පසුබිම් උනු සිදුවීමක් ගැන ලියන්න.අද මම ‍තෝරගත්තු ගීතය තමයි කරුනාරත්න දිවුල්ගනේ ගායකයා ගායනා කරන උතුරින් එන දුම්රියදේවී කියන ගීතය.ගීතයේ පදමාලාව ප්‍රවීන ගීත රචක මහින්ද චන්ද්‍රසේකර.මෙතුමා පහුගිය දවසක අපේ සරසවියට ආවා ගී රස වින්දන වැඩසටහනකට.ඉතින් මම මේ සින්දුවෙ සුලමුල හොයාගත්තේ ඔය වැඩසටහනෙන් තමයි.එතුමා මේ ගීයට හේතු සාදක වෙච්ච සිදුවීම ලස්සනට විස්තර කලා.


එතුමා ඉපදිල තියෙන්නේ අනුරාධපුර දිස්ත්‍රික්කේ ඔයාමඩුව කියන ගමේ.කොහොම හරි එතුමගේ තරුන කාලේ යම් අවදියක උතුරයි දකුනයි එක විදියට ඇවිලුනාලු.සිංහල දෙමල කලකෝලාහල නිසා.මේ නිසා එවකට හිටපු ජනාධිපතිතුමා වහාම නියෝග කරලා උතුරට දුම්රිය යැවීම නවත්තන්න.මේක හන්දා කෝච්ච්චි ඇවිත් අනුරාධපුරේ ස්ටේශන් එකේ නවත්තනවා,ආපහු කොලඹට යනවලු.දැන් ඔහොම මාස ගානක් යන කොට ටික ටික ආපහු ආරවුල් එහෙම අඩුවෙලා.ඉතින් ආයේත් තහංචිය නැතිකරලා.යාල්දේවී ආයෙත් යාපනයට යන්න පටන් අරන්.දැන් ආපහු බඩු මුට්‍ටු සෙනග පුරවගෙන යාල්දේවී යාපනේ ඉඳන් කොලඹ එනවලු.මෙහෙම කෝච්චිය එන වෙලාවක අපේ ගීපද රචකයත් අනුරාධපුර දුම්රිය නැවතුම්පලේ පදික වේදිකාවට වෙලා ඉන්නවලු.දැන් කාලෙකට කලින් ගහමරාගත්තු හැමෝටම ඒ ඔක්කොම අමතක වෙලා.මිනිස්සුන්ගේ හැටි එහෙමයි..කාලෙකට පස්සේ නැයො දැක්ක වගේ ඔක්කොම හිනාවේවී පදික වේදිකාඅවේ එහෙ මෙහෙ යනවලු.මේ වෙලේ අපේ ගීත රචකයා මහින්ද චන්ද්‍රසේකරයන් අහම්බෙන් වගේ දැකලා තියනවා නවත්තලා තියෙන දුම්රියේ කවුලුවක් ලඟ වාඩිවෙලා ඉන්න බොහොම සුන්දර ද්‍රවිඩ තරුනියක්.පද රචකයගෙම වචන වලින්  කියනව නම්

 "මේ කාලේ අසූ තුනේ අවුරුද්ද...අද ඊයේ වගේ නෙවෙයි..මමත් ඉතින් එච්චර වයස නැ....මේ තරුනිය බොහොම ලස්සනයි...කොන්ඩේ සමන් පිච්ච මල් ගහලා....කනට තිරුවංගල් දාල...මාලෙට මූකු ‍තෝඩු දාල "

ඉතින් මේ ලස්සනට වශී වෙලා අපේ කතානායකයත් ඇය දිහා බලං ඉන්නකොට එකපාරම ඇය ඔහු දිහා බලලා.ඒත් දැකපු ගමන් මේ ගැනු ලමයා රවලා අහක බලාගෙන.මෙහෙම උනා විතරයි පද රචකයට උතුර දකුන මාරු වෙලා.මේ වෙලේ මෙතන හිටපු දම්මික චන්ද්‍රසේකරයන්ගෙ යාලුවා මේ ඔක්කොම සිදුවීම් පෙල දැකලා.ඉතින් එයා කියලා තියෙනවා..."ගනන් ගන්න එපා.කෙල්ලො ඔහොම තමයි..."කොහොම උනත් මේ සිදුවීම පද රචකයට එක පාරට අමතක කරන්න බැරිවෙලා.එතුමට මේ කාන්තාවට කියන්න ඒ මොහොතේ ගොඩාක් දේවල් හිතට ඇවිල්ල.පස්සේ තමයි මේ දේවල් මතක් වෙලා තියෙන්නේ.ඒත් ඔක්කොටම වෙලාව පරක්කු වැඩී.මොකද ඒ වෙනකොට කෝච්චිය පිටත් වෙලා.ඒ සුන්දර දෙමල තරුනියට කියාගන්න ගොඩක් දේවල් තිබුනයි කියපු ටික වැඩිදුරටත් එතුමා විස්තර කරනවා මෙහෙම

  "එක්දහස් අටසිය දහ අටේ ඌවේ මහ කැ‍රැල්ල හොඳට පැරදුනා.කැප්පෙටිපොල ඇතුලු ප්‍රධානම කැරලි නායකයො මිහින්තලේ ඉන්න ඇති,අපේ ගම වැද්දා කඳේ ඉන්න ඇති, මේ නායකයෝ ඔක්කොම ‍රැකවරනය ලබාගත්තේ  මේ කැලැවල් වලට ඇවිල්ල. ඒ වෙලාවේ පිලිමතලාවේ නිලමෙගෙ කකුලේ තුවාලයක් හැදිලා පයින් යන්න බැ.දෝලාවක තියලා උස්සගෙන යන්න ඕනි.දැන් යන්නේ අනුරාධපුරේ මැදින්.මෙහෙම යනකොට එකතැනකදි එතුමා කැගහලා කියනවා "ඔය දෝලාව බිම තියපන්. මේ දුවන්නේ බයේ කොයි වෙලේ සතුරන්ට අහුවෙයිද දන්නේ නැ."කියලා එතුමා දෝලාවෙන් බහිනව.බැහැල එතුමා  පයින් යනවා.මෙහෙම යනගමන් එතුමා කියනවා "අපි සිංහලයො..කවදාවත් මෙතනින් දෝලාවක පූනමක පල්ලැක්කේක ,ඇතුන් අසුන් පිට ගිහින් නැ. " එහෙම යන්න එපැයි කියලා නීතිය දැම්මේ ක්‍රිස්තු පූර්ව එකසිය හැට එකේ දු‍ටුගැමුනු රජතුමා. ඇයි?..එතන තමයි එලාරගෙ සොහොන.ක්‍රිස්තු පූර්ව එකසිය හැට එකේ ඉඳලා ක්‍රිස්තු වර්ශ එක්දාස් අටසිය දහාට දක්වා මේ නීතිය ආරක්ශා කරපු,ඒ මැරිච්ච සතුරට ගරු කරපු,අපි හොඳ මිනිස්සු නෙවෙයිද? අපට රවන්න වටිනවද?"

මේ කතන්දරේ එතුමට කියන්න ඕනිවෙලා තිබිලා.ඒත් මේ කියාගන්න බැරිඋන ඔක්කොම මෙතුමා එදා රාත්‍රියේම ගී පද පෙලකට පෙරලනවා උතුරින් එන දුම් රියේ දේවී කවුලුව ලඟට වෙලා...නොරවන් මට දේවී නැත මා කිසි වරදක් කරලා...මේ ගීතයේ දෙවෙනි අන්තරා කොටසක තියනවා ගම හැරදා නුඹ ගියදා...කෝවිල් යන හිත වැලපෙන්නේ..කියලා ආරම්බයක්.මේ පද ටිකටනම් මේ සිදුවීම කිසිම සම්බන්දයක් නැ.ගීතයේ අලංකාරය තවත් වචනෙන් විස්තර කරන්න එකතු කර ගත්තු යෙදුමක් තමයි ඒක.කොහොම හරි මේ ගීතයේ නාද මාලවත් දුම්රියක හඬ ඉස්මතු කරනවා.මේ ඔක්කොමත් එක්ක කරුනාරත්න දිවුල්ගනේ ගායකයානන්ගේ ගී හඬට එකතු වෙලා අවසානයේ සාර්තක ගීතයක් නිර්මානය වෙලා තියෙනව කියලා කියන්න පුලුවන්...

ගීතය:

උතුරින් එනදුම්රියෙ දේවී
කවුලුව ලඟට වෙලා//
නොරවන් නැත දේවී නැත මා
කිසි වරදක් කරලා...

මාල ‍තෝඩු තාලි සිලම්බු
අමනාපෙන් අහක බලන්නේ
ඔය නෝක්කඩූ බැලුම් යටින්
සෙනෙහස දෝ හඬා වැටෙන්නේ...

ගම හැරදා නුඹ ගියදා
කෝවිල් යන හිත වැලපෙන්නේ//
අපි දෙවියන් සමගයි තව ඉන්නේ
සිනාසි සිසී බිමට බහින්නේ...

උතුරින් එන දුම්රියෙ දේවී.....

ඔන්න ඔහොමයි ඒ කතාවත්.ඉවර වෙනකං කියවපු අයට නිකම්ම යන්නේ නැතුව කමෙන්ට් එකකුත් දාල යනවනම් හොඳයි කියලා තමයි කියන්න තියෙන්නේ..ඊලගට ලියන්න හිතාගෙන ඉන්නේ සුනිල් එදිරිසිංහ ගයන පැන මඩ කඩිති වැව් තාවුල් වැහි කාලේ ගීතයට පසුබිම් උනු සිදුවීම් පෙල.බලමු ඒකත් මේකෙ ප්‍රතිචාරත් එක්ක.මම ලියපු පහු ගිය ගීයක සුලමුල ලිපිටික බලන්න බැරි උනා නම් ඔන්න ඒ ටිකත් පහලින් දැම්ම.


එහෙනම් මම ගියා.ඔක්කොටම ජය වේවා!!!